เรื่องราวความรักระหว่าง 3 ชาย กับ 1 หญิง ดูผิวเผินอาจจะเหมือนเนื้อหาในมิวสิควิดีโอเพลงหนึ่ง แต่เมื่อถูกกลั่นกรองออกมาเป็นหนังรักที่ชื่อว่า “วอน(เธอ)” กลายเป็นการตีแผ่มุมมองความรักที่แตกต่างกันของบุคคลทั้ง 4 คน ปรากฏว่าถูกถ่ายทอดออกมาได้อย่างลึกซึ่งและตรงจังหวะ กลายเป็นหนังไทยอีกเรื่องที่อาจจะถูกมองข้ามไป
ภายใต้นิยามว่า “เพราะความรัก… ไม่ได้มีแค่ด้านเดียว” ทำให้หนัง วอน (เธอ) ถูกบอกเล่าเรื่องราวผ่าน 4 คน 4 มุมมอง ของกลุ่มเพื่อนนักศึกษา ที่ให้บังเอิญว่า เพื่อน 3 คน แอบหลงรักผู้หญิงคนเดียวกัน เริ่มจาก เดี่ยว (มีน-พีรวิชญ์) เพื่อนที่แอบปลื้มและพร้อมทำทุกอย่างเพื่อเนเน่ ต่อด้วย โอม (เซ้นต์-ศุภพงษ์)
หนุ่มแบดบอยเสน่ห์แรงที่หวังจะกลับใจเมื่อเจอเนเน่ แต่เขาจะทำได้ไหม? จนมาถึง บิว (พีค-ภีมพล) เพราะรู้ว่าเพื่อนแอบชอบเนเน่อยู่ จึงทำให้คิดกับเนเน่ได้แค่เพื่อน และท้ายที่สุดกับ เนเน่ (ฟ้า-ษริกา) สาวสวยดาวคณะที่ใครๆ ต่างก็หลงรัก ผู้หญิงที่เป็นจุดศูนย์ของเรื่อง และเป็นบทสรุปของทุกความสัมพันธ์
การเล่าเรื่องเหตุการณ์เดียวผ่านมุมมองของตัวละครที่แตกต่างกัน ความสนุกของวิธีการเล่าเรื่องแบบนี้อยู่ตรงที่การเล่นกับความแตกต่างผ่านมุมมองของแต่ละตัวละคร เป็นรูปแบบการเล่าเรื่องที่ท้าทายให้คนดูค่อยๆ ต่อจิ๊กซอว์จากแต่ละเรื่องราว ในตอนท้ายอาจเฉลยให้เห็นเรื่องราวที่ถูกต้องที่สุด หรืออาจไม่ให้เห็นเลยก็ได้ เป็นภาระของคนดูที่ต้องตีความและทำความเข้าใจเอาเอง
|
.png)
รีวิวหนัง “วอน(เธอ)”
